کرونا از زمان شیوع خود تاکنون، ضربات جبران ناپذیری بر پیکره اقتصادی و اجتماعی جوامع دنیا زده است. از زیان های هنگفت شرکت های بزرگ حمل و نقل دنیا گرفته تا تعطیلی مراکز علمی، ورزشی، فرهنگی و… .
این صدمات بنا به گفته کارشناسان، سالها زمان می خواهد تا به نقطه اولیه خود برسد. حتی بنظر می رسد بسیاری از آنها، تاب رسیدن به نقطه ترمیم و بازیابی را نداشته و در بحبوحه همین اپیدمی، برای همیشه از صحنه رقابت ها حذف شوند.

از تلفات انسانی تا صدمات اقتصادی و معیشتی این ویروس نامبارک بسیار دیده و شنیده ایم. آنچه در این روزها کم تر به آن پرداخته شده، برخی نکات مثبت یا به عبارتی بهتر، ماموریت هایی است که با حضور این میهمان ناخوانده، جامه عمل پوشیده و بشر را تا حدود زیادی آسوده خاطر کرده است.
از بعد اقلیمی و جغرافیایی، به علت اعمال محدودیت های جهانی، سطح انتشار گازهای گلخانه ای که به مرز هشدار رسیده بود، به اندازه زیادی کاهش یافته و به سطح دهه ۹۰ میلادی رسیده است. همچنین ترمیم لایه ازون که به یک چالش جهانی تبدیل شده بود، در اثر همین محدودیت ها، نتیجه بخش بوده و به اذهان کارشناسان، وضعیت مناسبی پیدا کرده است. کاهش مصرف سوخت و به تَبَع آن کاهش آلودگی هوا، احیا و بازسازی اکوسیستم جنگل ها و مراتع، کاهش قابل توجه شکار بی رویه حیوانات کمیاب و دهها نمونه دیگر، از نکات مثبت و قابل ذکری می باشد که در هیاهوی اپیدمی کرونا محقق شد.
از بُعد انسانی و با وجود مرگ عزیزانمان، شاهد خلق معجزه هایی نیز بودیم. صحنه هایی ناب از مهربانی و همدلی و همراهی در بین کادر درمانی که از جان خود مایه گذاشتند. بذل و بخشش های متعددی را از سوی صاحبان املاک نسبت به مستاجرانی که روزهای سختی را سپری می کنند، دیدیم. همدلی و کمک به فقرا در قالب کمک مومنامه که توسط اشخاص و ارگان های مختلف جهت تامین اقلام ضروری فقرا ساماندهی شد نیز به نوبه خود کار ارزنده ای بود که قطعا تاریخ از آن به نیکی یاد خواهد کرد.
در روزهای کرونا زده، میزان جنایت، دزدی و بسیاری از ناهنجاری های اجتماعی، کاهش محسوسی داشت. جالب است بدانیم که بیش از ۷۰ درصد زندانیان کشور با شرایط مشخصی آزاد شدند تا به لطف کرونا، به روش های بهتری آنان را مراقبت کنیم بدون آنکه از این منظر، تهدیدی متوجه جامعه باشد.
ازدواج ها و مجالس یادبود درگذشتگان را در سکوت و آرامش برگزار کردیم و هزینه های هنگفتی که سالهای سال به عنوان یک معضل اجتماعی پدیدار شده بود را حذف کرده و صرف مراسم های مختلف در جهت گره گشایی از مشکلات جامعه و افراد مستمند نمودیم و به این تجربه گرانقدر پی بردیم که با هزینه هایی اندک نیز می توان در آرامش و بدون رقابت با دیگران، ازدواج را تجربه کرد.
کرونا به ما نشان داد که سیستم سیاسی و اجتماعی هر کشوری باید آماده مقابله با بحران های خاص باشد و در جهت تقویت آنها گام های اساسی بردارد. باید برای سازمان هایی نظیر تامین اجتماعی، که قشر گسترده ای از افراد جامعه نظیر مشاغل موقت و روزمزد را تحت پوشش دارد، ساختاری جدیدی تعریف نمائیم تا در این شرایط ویژه، قادر به حمایت از این اقشار آسیب پذیر باشد.
هرچه هست بالاخره غلبه علم بر این ویروس را خواهیم دید، اما چه خوب است هم مردم و هم دولتمردان، از رویدادهای پیش آمده درس گرفته و با بازنگری نقاط مثبت و منفی پیامدهای این ویروس، در آینده، غافلگیر موارد مشابه نشوند.